به گزارش مجله خبری نگارو به نقل از نیوز مدیکال نت، پژوهش جدیدی که در "دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس" (UCLA) انجام شده است، نشان میدهد زنان بالای ۵۰ سال که به نوزادان خود شیر دادهاند، در مقایسه با زنانی که هرگز این کار را انجام ندادهاند، عملکرد بهتری در آزمایشهای شناختی دارند. این پژوهش ثابت میکند که شیر دادن به نوزاد ممکن است تاثیر مثبتی بر عملکرد شناختی زنان داشته باشد و مزایای بلندمدتی را برای مغز آنها به همراه بیاورد.
"مولی فاکس" (Molly Fox)، استادیار انسانشناسی دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس و پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: بسیاری از پژوهشها نشان دادهاند که شیر مادر، سلامتی فرزند او را بهبود میبخشد، اما پژوهش ما، اثرات بلندمدت شیر دادن به نوزاد را بر سلامتی مادران مورد بررسی قرار میدهد. یافتههای این پژوهش نشان میدهند زنان بالای ۵۰ سال که به فرزندان خود شیر دادهاند، عملکرد شناختی بهتری دارند. در نتیجه، شیر دادن به نوزاد میتواند یک روش محافظ عصبی باشد.
سلامتی شناختی، عامل مهمی برای سلامتی بزرگسالان در حال پیر شدن به شمار میرود. نقص شناختی پس از ۵۰ سالگی میتواند پیشبینی کننده بیماری آلزایمر باشد که شکل مهمی از زوال عقل است و به ناتوانی فرد مبتلا منجر میشود.
بسیاری از پژوهشها نشان میدهند که مراحل قاعدگی، بارداری، شیردهی و یائسگی میتوانند با افزایش یا کاهش خطر ابتلا به بیماریهای گوناگون مانند افسردگی یا سرطان سینه مرتبط باشند، اما پژوهشهای کمی، به شیردهی و تاثیر آن بر توانایی شناختی زنان پرداختهاند.
"هلن لاورتسکی" (Helen Lavretsky)، از پژوهشگران این پروژه گفت: ما میدانیم که ارتباط مثبتی میان شیر دادن و کاهش بیماریهایی مانند دیابت نوع دو و بیماری قلبی وجود دارد و این بیماریها با افزایش خطر آلزایمر در ارتباط هستند.
فاکس گفت: از آنجا که مشخص شده است که شیردهی به تنظیم استرس و کاهش خطر افسردگی پس از زایمان کمک میکند، ما این فرضیه را مطرح کردیم که شاید شیردهی با بهبود عملکرد شناختی مادران در بلندمدت نیز مرتبط باشد.
پژوهشگران طی دو آزمایش، ۱۱۵ زن را مورد بررسی قرار دادند که ۶۴ نفر از آنها از افسردگی رنج میبردند و ۵۱ نفر از آنها افسردگی نداشتند. همه شرکتکنندگان در آزمایشهایی شرکت کردند که یادگیری، عملکرد اجرایی و سرعت پردازش آنها را مورد بررسی قرار میداد. همچنین آنها به پرسشنامهای پاسخ دادند که سوالاتی را در مورد سن آغاز قاعدگی، تعداد بارداریها، مدت زمان شیردهی برای هر نوزاد و سن یائسگی در بر داشت.
نکته مهم این است که هیچ کدام از شرکتکنندگان به زوال عقل یا مشکلاتی مانند اختلال دوقطبی، وابستگی به الکل یا مواد مخدر و اختلالات عصبی مبتلا نبودند. همچنین بین سن، نژاد، تحصیلات و سایر اقدامات شناختی میان شرکتکنندگان افسرده و غیر افسرده، تفاوت معنیداری وجود نداشت.
آزمایشهای شناختی نشان داد مادرانی که به فرزندان خود شیر دادهاند، نتایج بهتری در آزمایشها دارند. تحلیلهای جداگانه دادههای مربوط به گروههای افسرده و غیر افسرده نشان داد که نمرات مربوط به تواناییهای شناختی زنان، به صورت قابل توجهی با شیردهی در ارتباط است.
جالب اینجاست که پژوهشگران دریافتند هر چه زمان شیردهی بیشتر باشد، عملکرد شناختی نیز بهتر است. بررسیها نشان داد نمرات شناختی زنانی که به فرزندان خود شیر ندادهاند، به صورت قابل توجهی پایینتر است.
فاکس افزود: پژوهشهای بیشتری باید انجام شوند تا رابطه میان سابقه شیردهی و عملکرد شناختی تایید شود. این پژوهشها باید گروه بزرگتری از زنان را مورد بررسی قرار دهند. با توجه به این که زنان در جوامع امروز، زمان کمتری را به شیر دادن نوزاد خود اختصاص میدهند، درک بهتر پیامدهای شیردهی از اهمیت بالایی برخوردار است.
این پژوهش، در مجله "Evolution Medicine and Public Health" به چاپ رسید.